Wstęp: Floty pojazdów stanowią podstawowy środek produkcji w transporcie. Prawidłowe zarządzanie nimi jest zatem kluczowe dla wszystkich firm realizujących przewozy. Niniejszy artykuł jest drugim
z serii trzech, jakie autor chce poświęcić tematyce strategicznego zarządzania taborem samochodowym.

Metody: W artykule omówiono sposoby kształtowania flot samochodowych przedsiębiorstw. To znaczy ustalenia liczby (problem liczebności - FS) i rodzajów pojazdów (problem kompozycji - FC) we flocie. Istota obu problemów
leży w równoważeniu podaży i popytu na przewozy z uwzględnieniem różnych rodzajów popytu, jakie trzeba zaspokoić, oraz różnych rodzajów pojazdów, jakie mogą znaleźć się we flocie wraz z wzajemną zastępowalnością owych pojazdów przy zaspokajaniu poszczególnych rodzajów popytu. W artykule zaproponowano autorską, matematyczną metodę
(model optymalizacyjny) pozwalającą na prowadzenie analiz typu FS/FC.

Rezultaty: W artykule zaprezentowano zastosowanie opracowanej metody na rzeczywistym przykładzie problemu decyzyjnego w warunkach polskich oraz uzyskane rezultaty. Rezultaty te pokazały, że istnieje pewne, najlepsze (optymalne) dopasowanie struktury floty do potrzeb przewozowych. Rozwiązanie pozwalające na wykorzystanie taboru w stopniu istotnie wyższym (10-15%), niż w przypadku innych, w tym losowych, rozwiązań. A zmiana owego optymalnego rozwiązania, nawet w niewielkim stopniu, powoduje pogorszenie wykorzystania taboru o kilka procent.

Wnioski: Prezentowana w pracy analiza jest z jednej strony zgodna popularną opinią, iż ilość typów samochodów
we flocie powinna być ograniczona. Oznacza to, że uniwersalność i możliwość zmian w liczbie samochodów ma bardzo duże znaczenie. Z drugiej strony, prezentowana analiza potwierdza stwierdzenie, że nawet małe zmiany w wielkości floty i jej składzie mogą powodować istotne zmiany efektywności całej floty (mierzone na przykład, jako procent użytkowania).