Wstęp: W pracy przedstawiono problem akceptacji technologii omnichannelingu przez konsumentów w procesie dokonywania zakupów. Technologia omnichannelingu jest innowacyjnym rozwiązaniem stosowanym przez detalistów wykorzystujących zarówno stacjonarne, jak i internetowe formaty handlu, polegającym na integracji kanałów sprzedaży. Jest to rozwiązanie kosztowne oraz złożone operacyjnie, stąd konieczność zbadania skłonności nabywców do jej akceptacji. Celem artykułu jest zbadanie uwarunkowań zarówno intencji przyjęcia technologii omnichannel przez konsumentów, jak i jej wykorzystania w zachowaniach zakupowych zgodnie z przyjętym modelem UTAUT2.

Metody: W pracy zastosowano hipotetyczno-dedukcyjną metodę naukową. Na podstawie modelu UTAUT2 zostały sformułowane hipotezy dotyczące rodzaju i siły oddziaływania zmiennych latentnych, do weryfikacji których zastosowano konfirmacyjną analizę czynnikową. Pozwoliła ona wskazać determinanty i określić siłę ich wpływu zarówno na intencję akceptacji technologii omnichannelingu w procesie zakupu, jak i jej użycie.

Wyniki: Dane do analizy pozyskano od 280 respondentów metodą CAWI. Następnie zweryfikowano czynniki przy pomocy eksploracyjnej analizy czynnikowej. Do zbadania determinant (i siły ich wpływu) intencji akceptacji technologii oraz jej zastosowania w procesie zakupu zastosowano konfirmacyjną analizę czynnikową.

Wnioski: Przeprowadzone badanie wskazało osobistą innowacyjność jako najsilniejszy predyktor zamiaru zakupu, któremu towarzyszy wpływ społeczny i oczekiwana wydajność. Zaobserwowano także, że postrzegane ryzyko i motywacja hedoniczna były nieistotne w tym badaniu. Odkryto, że nawyk jest wiarygodnym wskaźnikiem zarówno intencji akceptacji technologii omnichannelingu w procesie zakupu, jak i zachowań związanych z wykorzystywaniem tej technologii, podczas gdy warunki ułatwiające okazały się mieć związek tylko z wykorzystywaniem technologii omnichannelingu.