NOWY JEDWABNY SZLAK: MOūLIWOŚCI GLOBALNEGO ŁAŃCUCHA DOSTAW I WYZWANIA DLA DALSZEGO ROZWOJU

Wstęp: Próby stworzenia Nowego Jedwabnego Szlaku z Europy do Azji są podejmowane praktycznie bez przerwy od lat 70-tych XX wieku. Jednak dopiero utworzenie inicjatywy Belt and Road Initiative (BRI) przez Chiny w 2013 zdynamizowały stworzenie połączenia między Europą a Azją. W okresie 2014 do 2018 ilość transportów szynowych pomiędzy Chinami a Europą (włączając Rosję) wzrosła z 298 do 4982 rocznie. Czy trend ten będzie utrzymany? Jakie są ograniczenia i wyzwania? Jakie są możliwości dla współudziałowców (krajów), twórców polityki, przewoźników i operatorów logistycznych? Praca ta jest naukowym pytaniem dotyczącym dalszej segmentacji transportu intermodalnego w kontekście globalnych łańcuchów dostaw.

Metody: W oparciu o przegląd literatury naukowej oraz wywiadów przeprowadzonych z operatorami logistycznymi i przewoźnikami, przeanalizowano projektowe i operacyjne parametry system intermodalnych transportów, główne wyzwania i ograniczenia oraz zaproponowano środki umożliwiające przyszłościowy wzrost i zrównoważony rozwój tego typu transportu.

Wyniki: Głównymi czynnikami umożliwiającymi dalszy rozwój Nowego Jedwabnego Szlaku Europa Chiny są nowacje technologicznego, cyfryzacja łańcuchów dostaw, optymalizacja transportu intermodalnego i koncepcji bram, zarządzanie korytarzami oraz nowe metody handlu oparte o e-handel.

Wnioski: Jakkolwiek intermodalne połączenia lądowe pozostaną na razie zapewne rynkiem niszowym, to oferują one istotną oszczędność czasu tranzytu oraz ponoszonych kosztów w przypadku specyficznych typów ładunków, dla których fracht lotniczy jest zbyt drogi a morski zbyt wolny. Szczególnie północne prowincje Chin są zainteresowane tym typem transportu o aczkolwiek wyższych kosztach w stosunku do transportu morskiego ale niższych niż w przypadku transportu lotniczego. Jest to również wielka możliwość dla Centralnej Azji i Kaukazu. Nowe szlaki transportowe promują inwestycje nie tylko w obszary produkcyjne eksportowe dla lokalizacji w północnych prowincjach ale także otwierają nowe możliwości dla eksporterów europejskich dóbr przemysłowych oraz FMCG skierowanych do konsumentów z rosnącej klasy średniej w Chinach. Całkowite koszty logistyczne z punktu widzenia wysyłającego mogą być bardziej konkurencyjne w przypadku trasy lądowej aniżeli trasy morskiej.  Duże korporacje zarówno produkcyjne jak i dystrybucyjne (np. BASF, HP, BMW) jak również firmy małej i średniej wielkości (szczególnie korzystające z możliwości e-handlu) mogą wiele zyskać na dalszej integracji rynków oraz globalizacji łańcuchów dostaw.