Wstęp: Rosnąca rola komunikacji publicznej przy jednoczesnym nacisku kryteriów ekonomicznych wymaga zastosowania nowych narzędzi optymalizacyjnych do procesu planowania transportu publicznego. Problemy te są bardzo złożone obliczeniowo, więc korzystne jest zastosowanie różnych metod przybliżonych, prowadzących do uzyskania dobrych rozwiązań w akceptowalnym czasie.

Metody: Jedną z takich metod jest algorytm genetyczny, naśladujący procesy ewolucji i doboru naturalnego w przyrodzie. W prezentowanej pracy sztucznemu doborowi podlegają różne warianty układu linii komunikacji publicznej. Istotą proponowanego podejścia jest uproszczony sposób obliczania wartości funkcji dostosowania pojedynczego osobnika, co przynosi stosunkowo krótki czas obliczeń nawet dla dużych zadań.

Wyniki: Pokazano, że mimo wprowadzonych uproszczeń, jakość uzyskanych rezultatów nie ulega pogorszeniu. Korzystając z danych uzyskanych od KZK GOP (Komunikacyjny Związek Komunal ny Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego) zastosowano opisywany algorytm do optymalizacji układu części sieci linii autobusowych znajdujących się w obrębie miasta Katowice.

Wnioski: Zaproponowany algorytm zastosowano do rzeczywistej, bardzo złożonej sieci komunikacji publicznej uzyskując znaczącą poprawę jej efektywności. Otrzymane rezultaty dają nadzieję, że prezentowany model po udoskonaleniu i może być podstawą naukowej metody, a w konsekwencji dalszego rozwoju znaleźć praktyczne zastosowanie.