TEORETYCZNE ASPEKTY SYNTETYCZNEGO POMIARU DYNAMIKI ROZWOJU JAKO INSTRUMENTU ZARZąDZANIA MIASTEM

Wstęp: Artykuł zawiera teoretyczne podstawy propozycji modelowania dynamiki rozwoju współczesnych miast, przy pomocy odpowiednio skonstruowanego syntetycznego wskaźnika. Jego zastosowanie oprócz możliwości kwantyfikacji rozwoju systemów społeczno-gospodarczych miast, pozwala przede wszystkim na zidentyfikowanie nieliniowości tych procesów jako przejść fazowych - występujących przykładowo pod wpływem innowacji technologicznych i społecznych. Ujęcie ekonofizyczne pozwala niewątpliwie lepiej poznać naturę tych procesów oraz wyznacza nowe instrumentarium wspomagające zarządzanie obszarami zurbanizowanymi, w warunkach rosnącej konkurencyjności.

Metody: Modelowanie matematyczne procesów społeczno-gospodarczych, ekonofizyczne ujęcie dynamiki systemów rozwoju nieliniowego.

Wyniki i wnioski: Z przeprowadzonych badań o charakterze symulacyjnym wynika, że syntetyczny pomiar dynamiki rozwoju obszarów zurbanizowanych może być dobrym instrumentem wspomagającym władze samorządowe w procesach zarządzania miastami. Ujęcie ekonofizyczne nieliniowej dynamiki systemów miejskich wyznacza nowe obszary poznawcze dla dalszych badań, wśród których za najistotniejsze wydaje się określenie minimum warunków koniecznych (niezbędnego poziomu) stymulującego przejście fazowe oraz analiza czynników pozwalających na uniknięcie społeczeństwom negatywnych przejść fazowych - zwłaszcza w mniejszych ośrodkach miejskich.